"ان الصلاه کانت علی المومنین کتابا موقوتا" سوری نساء آیه ی 103

بچه ها! در کتاب قرآن در مورد اهمیت نماز خواندن  و همچنین خواندن نماز اول وقت خیلی سفارش شده و حتی در درس هفتم (سیما ی خوبان)هدیه ها صفحه ی 33 خواندیم که  افراد خوب ،به نماز خیلی اهمیت می دهند و همیشه نمازشان را اول وقت می خوانند.

در آیه ی 103 سوره نساء ، 3بار کلمه ی الصلاه به معنی نماز تکرار شده و گفته شده نماز ،  واجب است  و در زمان های معین باید خوانده شود.

پس نماز برای همه ی ما ، واجب است و باید اول وقت و بهتر است به جماعت خوانده شود.

در سوره ی ق آیه ی 39 هم خداوند فرموده است : « و سبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس و قبل الغروب» یعنی خدا را قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب ، عبادت کن، که یکی از روش ها ی عبادت و راز و نیاز ، نماز خواندن است.

انشقاق القمر ( به دو نیم شدن کره ی ماه )صفحه ی 43 کتاب درسی

داستان شق القمر که از معجزات  پیامبر(  صلّی الله علیه و آله)است،  چیست؟

معجزه شق القمر به اذن الهی به دست پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در مکه و قبل از هجرت، انجام گرفت و مسلمانان  در این مطلب، شکی ندارند. در سوره ی قمر به این موضوع اشاره شده است.

اما داستان شق القمر چیست؟

داستان شق القمر از این قرار است که «مشرکان نزد رسول خدا آمدند و گفتند: اگر راست می گویی و تو پیامبر خدایی، ماه را برای ما دو پاره کن! فرمود: اگر این کار را کنم ایمان می آورید؟ عرض کردند آری ( و آن شب، ماه به صورت قرص کامل و هوا صاف بود ) پیامبر از  پروردگار تقاضا کرد، آن چه را خواسته اند به او بدهد، ناگهان ماه به دو قسمت تقسیم شد و رسول الله آن ها را یک به یک صدا می زد و می فرمود: ببینید.».

 بدین ترتیب در سال پنجم، قبل از هجرت، خداوند متعال چنین معجزه ای را به دست پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله جاری می کند. که ماه به دو نیم تبدیل شده، مردم آن را می بینند. سپس دوباره به حالت اول برمی گردد، هر چند مشرکین، طبق عادت شان، این معجزه را انکار کردند که این عمل(معجزه)، سحر می باشد. به دنبال این معجزه، آیات ابتدایی سوره قمر نازل می شود: اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ. وَ إِنْ یرَوْا آیةً یعْرِضُوا وَ یقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ (ترجمه آیات :قیامت نزدیک شد و ماه بشکافت. و اگر معجزهایی  ببینند، روی برگردانند ومی  گویند: سحری دائمی است)

《سحر دائمی منظور این که ؛کافرانی که در آن شب  نزد پیامبر بودند معجزه را قبول نکردند و گفتند پیامبر همه ی مردم شهر را جادو کرده است》

به دنبالة این مطلب در کتاب تفسیر نمونه، این سؤال مطرح می شود که اصولاً آیا وقوع انشقاق و شکاف در کرات  آسمانی، امکان دارد یا اینکه علم آن را رد  می کند؟ و در جواب می گوید: چنین چیزی نه تنها محال نیست. بلکه بارها نمونه های آن مشاهده شده و  در دستگاه منظومة شمسی و سایر کرات آسمانی، انشقاق ها و انفجارهائی روی داده است.

آفات زبان

آفات 》 جمع آفت به معنی بدی و ضرر می باشد.

حضرت علی (ع ) در مورد آفات زبان ، می فرمایند :

"السان جرمه صغیر و جرمه کبیر"

جرم (چگالی ) زبان کم ولی جرم و گناه زبان زیاد است.

اگر کمی فکر کنیم ، متوجه می شویم که بسیاری از گناهان به وسیله ی زبان انجام میشود مثلا :غیبت ، دروغ (کلید همه ی بدی ها )، مسخره کردن دیگران،سخنان زشت و.....

پاسخ امام علی (ع) به سوال "علم بهتر است یا ثروت"؟

جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:
- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟
علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.
مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همان‌طور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:

- اباالحسن! سؤالی دارم، می‌توانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟
علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ می‌کند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.
نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همان‌‌جا که ایستاده بود نشست.
در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!

هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش می‌نشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:
- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت ‌علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم می‌شود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده می‌شود.
نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت‌ علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل می‌دانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند.
با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه ‌کردند. یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم می‌خواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.
همهمه‌ای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را می‌پرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت‌ علی و گاهی به تازه‌واردها دوخته می‌شد.
در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت ‌علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه می‌شود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.
در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش می‌ماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.
سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمی‌گفت. همه از پاسخ‌‌های امام شگفت‌زده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید:
یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل می‌کند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان می‌شود.
نگاه‌های متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را می‌کشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبه‌رو چشم دوخت. مردم که فکر نمی‌کردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:
- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
نگاه‌های متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:
علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی می‌کنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضع‌اند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.
سؤال کنندگان، آرام و بی‌صدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامی‌که آنان مسجد را ترک می‌کردند، صدای امام را شنیدند که می‌گفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من می‌پرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دادم.

منبع: کشکول بحرانی، ج۱، ص۲۷. به نقل از امام علی‌بن‌ابی‌طالب، ص۱۴۲.

آیه ای که 31 بار در سوره الرحمن تکرار شد

سوره ی الرحمن ، پنجاه و پنجمین سوره از سوره های قرآن است که 78 آیه دارد.

در این سوره ،خداوند نعمت های خود بیان می کند و 31 بار می پرسد ، چرا نعمت های خدا را انکار می کنید؟

این سوال یک استفهام انکاری است یعنی پاسخ سوال هم برای کسی که سوال میکند مشخص است و هم برای کسی که میخواهد سوال را پاسخ دهد.

از نکات زیبای این سوره این است که نخستین آیه صفت خداوند است و آخرین آیه نیز ، اشاره به صفت و نام دارد و با نام خدا تمام می شود.

آیه ی فبای الاء ربکما تکذبان به بیان ساده یعنی :

چرا با این همه نعمت ، خدا را قبول نمی کنید و عبادت نمی کنید؟؟؟